ο δρόμος... back to the future

Ταξιδεύοντας στην «Ολυμπία Οδό» (στο εξής Ο-Ο) αισθάνεσαι τόσο οικεία και ταυτόχρονα σαν να βρίσκεσαι ήδη στο μέλλον.

Όχι δεν εννοώ τα εκκλησάκια στις άκρες του πρώην εθνικού ‘δρόμου’, ούτε τις λακκούβες, τα σαμάρια, τις επικίνδυνες στροφές, τις αυθαίρετες ταμπέλες με το άκρως διεγερτικό περιεχόμενο, την ρομαντική βραδινή συσκότιση, τόσο απαραίτητη σε απονενοημένες πράξεις πάθους όπως είναι το να επιμένεις να οδηγείς σε αυτό το ‘δρόμο’.

‘Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος, τι πα να πει είναι στραβός;’ Στον εαυτό σου έτσι λες, οδηγώντας στη σουρεαλιστική πραγματικότητα. Τα ‘έργα σε εξέλιξη’ και οι ταμπέλες ‘στα επόμενα 3 χλμ συμβαίνουν θανατηφόρα δυστυχήματα’ σε βοηθάνε να ανεβάσεις ακόμα τη δόση της αδρεναλίνης κι’ είσαι έτοιμος να την ψωνίσεις χαυνωτικά.

Τα έργα είναι προσωρινά, σκέφτεσαι φιλοσοφώντας, όσο και η ζωή μας. Διώχνεις απ’ το μυαλό σου την ανησυχητική σκέψη ότι ολ’ αυτά μπορεί σύντομα να τελειώσουν, άλλωστε η Ο-Ο το λέει καθαρά: (το έργο είναι λέει το πολυπλοκότερο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τσ..τσ…τσ! κάτι σαν την κρίση της ελληνικής οικονομίας δηλαδή). Ε, αν είναι τόσο δύσκολο όλο και κάποια καθυστέρηση θα έχει. Και στο τέλος-τέλος ας στοιχίσει και κάτι παραπάνω! Μια φορά το φτιάχνουμε!

Και εκεί που είσαι χαμένος στο διάστημα (ακούγοντας για να συμπληρωθεί η πανδαισία το σταθμό της τοπικής εκκλησίας που ακούγεται καμπάνα στη διαδρομή) φτάνεις στα διόδια. Πληρώνεις (ποιος είπε ότι οι έλληνες δεν είναι ευπειθείς; Κανένας Ολλανδός, για παράδειγμα, δε θα πλήρωνε σ’ αυτά τα διόδια!) και μερικώς ξελαμπικαρισμένος από το άνοιγμα του παραθύρου σταθμίζεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του θαυμαστού καινούριου κόσμου που έρχεται (τι λέω; είναι ήδη εδώ!).

Θυμάσαι για παράδειγμα εκείνες τις φάτσες που, προετοιμάζοντας το μέλλον που έρχεται κι αυτοί, σε αγριοκοίταζαν όταν δεν τους έδινες ακριβώς το αντίτιμο ή όταν τους έδινες φραγκοδίφραγκα. Ναι, εκείνους που είχαν θεσπίσει και ειδικές τιμές για ‘φοιτητές’, ‘παιδιά’ κλπ. Ενώ τώρα; Πολιτισμός! Χαίρετε, τι κάνετε; Πως είναι τα παιδιά; Καλό Πάσχα… Κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…

Υπάρχουν βέβαια κάποιοι κακόπιστοι που ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να πληρώνουμε τα διόδια γιατί ο δρόμος δεν έχει τελειώσει ακόμα. Πρώτον είναι άδικο να περιμένουμε να έχει τελειώσει όταν δεν έχει ακόμα αρχίσει! Και τι θα γίνει δηλαδή μέχρι τότε; Θα περνάτε ελεύθερα; Τι είναι, το χωράφι του παππού σας; Οι άνθρωποι ρισκάρουν τα λεφτά τους. Έβαλαν (ή θα βάλουν ή τέλος πάντων) το 7% (ολογράφως επτά τοις εκατό. πηγή: Ο-Ο) του προϋπολογισμού του έργου!!! Τα υπόλοιπα τα έβαλε το κράτος (δηλαδή εσείς), οι τράπεζες με την εγγύηση και την ενίσχυση του κράτους (δηλαδή πάλι εσείς) και τα υπόλοιπα θα καλυφθούν από τα έξοδα των διοδίων (ναι το μαντέψατε, πάλι εσείς!). Και σας ρωτώ: που να έβρισκε το κράτος αυτό το 7%, ε;

Οι άνθρωποι ρισκάρουν τα λεφτά τους (λέμε τώρα), ενώ εσείς μόνο τη ζωή σας! Τα λεφτά θα τα δίνατε έτσι κι αλλιώς!

Και για να συμπληρώσω την οδυνηρή εικόνα του ρίσκου που παίρνει η Ο-Ο, γι’ αυτό το εξαιρετικά πολύπλοκο έργο (έχουν να το λένε οι μηχανικοί σε όλο τον κόσμο!) προσθέτω ότι η σύμβαση (που όπως λέει και η Ο-Ο στις ιστοσελίδες της ψηφίστηκε με ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή) προβλέπει την εκμετάλλευση του δρόμου μόνο για 30 χρόνια, ενώ είναι γνωστό ότι άλλα έργα στην Ελλάδα έχουν δοθεί ακόμα και για 50 χρόνια. Αφού το κράτος αναγκάστηκε να προσθέσει και την έτοιμη Αθηνών - Κορίνθου όπως και την περιμετρική της Πάτρας στο πακέτο (τι να κάνουμε, ας τα ξαναπληρώσουμε) γιατί αλλιώς δεν το αναλάμβανε κανείς το έργο!

Ανησυχώ λοιπόν! Θα καταφέρει να αποσβεστεί άραγε αυτό το 7%; Μήπως να αναθεωρήσουμε τη σύμβαση εγκαίρως;

Όσο για τους κακόπιστους εξτρεμιστές που δυστροπούν στα διόδια και δεν δέχονται να πληρώσουν, οι υπάλληλοι της Ο-Ο έχουν εντολή να τους εμποδίζουν και να παίρνουν τα στοιχεία τους σε συνεργασία και με τους υπαλλήλους του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη».

Δεν έχουν συνειδητοποιήσει οι ανόητοι ότι αυτό είναι το μέλλον που έρχεται! Ότι σε λίγο καιρό ότι έχει απομείνει από υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες κλπ θα το έχουν αναλάβει (με προσωπικό ρίσκο) τίμιοι επενδυτές! Όπως έγινε άλλωστε και στην Αργεντινή! Μόνο έτσι θα σωθεί η χώρα! Το λέει  και το ΔΝΤ: Διαρθρωτικές αλλαγές χρειάζονται! (ή μήπως εξαρθρωτικές;)

Με αυτές τις σκέψεις, έφτασα στη διασταύρωση για τον τελικό μου προορισμό: περίχωρα της Ουαγκαντούγκου!

Υ.Γ.1 Για την ιστορία οι αμιγώς φιλέλληνες (και καμία σχέση έχοντες με κερδοσκόπους) επενδυτές που συμμετέχουν από το υστέρημα τους στην κοινοπραξία Ο-Ο είναι: VINCI S.A. (36%), Hochtief PPP Solutions (25%), J&P-ΑΒΑΞ Α.Ε. (18%), ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις Α.Ε. (18%), ΑΘΗΝΑ Α.Ε. (3%). Δεν λείπει κανείς όπως βλέπετε!

Υ.Γ.2 Αυτά που λέει η Ο-Ο περί ισχυρής πλειοψηφίας στη Βουλή είναι στα όρια του επιλήψιμου.

Υ.Γ.3 Άραγε εκείνη η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνοδεύει το έργο τι να λέει για την απίστευτη αύξηση της κίνησης που παρατηρείται ήδη στην, οπωσδήποτε ασφαλέστατη, παλαιά εθνική οδό;

Υ.Γ.4 Αναρωτιέμαι, πέραν των εσόδων από την εκμετάλλευση του δρόμου του οποίου ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης συμπεριφέρεται η κοινοπραξία, έχει άραγε και υποχρέωση αποζημίωσης των θυμάτων που ενδεχομένως θα υπάρξουν από τροχαία δυστυχήματα ένεκα ατελειών του οδοστρώματος;