Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Πτωχή πλην Τίμια


Μεγάλωσα σε μια χώρα που μας έλεγαν ότι είναι πτωχή πλην τίμια. Οι άνθρωποι δούλευαν σκληρά και είχαν ελάχιστα πράγματα. Μερικοί δεν είχαν ούτε κι αυτά κι αναγκάζονταν να παρατάνε τα χωριά τους και να σκορπίζουν στον κόσμο. Γιατί η πατρίδα τους τους έδιωχνε, να πάνε να δουλέψουνε για άλλα αφεντικά. Αυτά τα ίδια αφεντικά που απορούν για την κατάσταση της Ελλάδας και το βρίσκουν ανήκουστο να τους κοροϊδεύουμε. Αυτοί βλέπετε δεν κοροϊδεύουν κανένα και κυρίως δεν μας έχουν κοροϊδέψει ή βλάψει ποτέ!             
Αλλά κι' εδώ δεν ήταν όλοι φτωχοί. Ούτε όλοι τίμιοι δεν ήταν. Ήταν και κάποιοι που έκαναν επάγγελμα τους το να κοροϊδεύουν, να καταπιέζουν και να εκμεταλεύονται τους υπόλοιπους. Έχουν περάσει από τη χώρα αυτή σχέδια Μάρσαλ, οικονομικές βοήθειες, σκάνδαλα, μαύρες αγορές, δικτατορίες, εξορίες, εκτελέσεις..... κι΄είχαμε κι εμείς το μερίδιο της ευθύνης μας για όλα' αυτά αλλά είχαν, όσο κι' αν βαρεθήκαμε να τ' ακούμε,  και οι ξένοι (αυτοί που απορούν) το δικό τους. Κι’ εδώ είμαι μάλλον μετριοπαθής. 
Κανείς δεν βρέθηκε να τραβήξει μια γραμμή και να πει ως εδώ! Ή οι γραμμές που τράβηξαν ήταν με μολύβι και σβήνανε γρήγορα. Ακόμα και τώρα, μέσα στον ορυμαγδό που έπρεπε να περιμένουμε ότι θα έρθει, η κυβέρνηση μας κάνει εξεταστικές επιτροπές για να βρει ποιός έφταιξε, νάχουμε να πορευόμαστε ή για να δικαιολογήσει τις επιλογές της που έρχονται.
Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι φταίνε και επίσης ξέρουμε ποιοί θα πληρώσουν! Αυτοί που πληρώνουν πάντα! Μας ενοχλεί που η μέση Ολανδέζα νοικοκυρά σηκώνεται κάθε πρωί και βρίζει τους Έλληνες που θα της παρουν τα λεφτά (τόσο καταλαβαίνει κι΄αυτή). Μας ενοχλεί όμως ακόμα περισσότερο γιατί ξέρουμε ότι αφεθήκαμε κι΄εμείς να διαβρωθούμε ηθικά. Δεν είναι πια λίγοι οι ανέντιμοι. Δεχτήκαμε να γίνουμε κι εμείς, ο απλός κόσμος, μέρος του προβλήματος. Πιστέψαμε ότι δικαιούμαστε τα πάντα με εύκολο τρόπο και το χειρότερο: μάθαμε τα παιδιά μας να το πιστεύουν. Χάσαμε το ηθικό έρεισμα. Κανένας αγώνας δε στέκεται χωρίς αυτό. Χάσαμε και την ελπίδα για το μέλλον. Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι οικονομικό αλλά ηθικό. Απορώ με τι δυνάμεις θα βρει το κουράγιο η νέα γενιά της χώρας μας να τραβήξει επιτέλους τη γραμμή!


Loading image
Click anywhere to cancel
Image unavailable



Loading image
Click anywhere to cancel
Image unavailable



Loading image
Click anywhere to cancel
Image unavailable

Loading image
Click anywhere to cancel
Image unavailable

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε ένα σχόλιο:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Powered By Blogger