Ας αναλάβουμε την ευθύνη μας …και ας ενηλικιωθούμε… ας πάψουμε να βλέπουμε τους άλλους ναρκισσιστικά, σαν την πηγή που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες μας… και ας μάθουμε να ζούμε χωρίς ομφάλιο λώρο… Οι καλές νεράιδες του παραμυθιού τέλειωσαν… Θα πρέπει να παλέψουμε για να αλλάξουμε, να επιβιώσουμε και κυρίως να νικήσουμε την απελπισία μας… Φτάνει πια με τους στενόκαρδους, τους μίζερους τους καταστροφολόγους… όλους αυτούς που δεν βρίσκουν τίποτα καλό να πούν ή να κάνουν εκτός από το να χτυπούν ανελέητα τα "κακώς κείμενα". Να λες την αλήθεια δεν είναι με κανένα τρόπο το ιδιοτελές αντίθετο από το να λες ένα ψέμα. Υπάρχουν ψευδόμενες αλήθειες και αληθινά ψέματα. Φτάνει πια λοιπόν με τον παραλογισμό που μας διακατέχει μεμψίμοιρα να παραχώνουμε εμείς οι ίδιοι την Ελλάδα ακόμα πιο βαθειά στο τάφο… Μπορεί το πλοίο από στιγμή σε στιγμή να βουλιάξει θα πρέπει όμως να βρούμε τρόπους για να επιζήσουμε. Δεν υπάρχει καμιά γενναιοδωρία στη αυτοκτονία και κυρίως στην αυτολύπηση και στο μαζοχισμό … ας πάψουμε λοιπόν να ριψοκινδυνεύουμε με την απελπισία μας την ίδια μας τη ζωή και ας μάθουμε να ριψοκινδυνεύουμε τη ζωή μας ναι αλλά για να τη σώσουμε . Και πάνω απ΄όλα ας πάψουμε να βασανίζουμε τον εαυτό μας με το πρόβλημα, ας αλλάξουμε προγραμματισμό και ας σταματήσουμε να πενθούμε… Το να υπάρχεις σημαίνει να είσαι ενεργητικός και ζωντανός, σημαίνει ότι διαλέγεις να βγεις από την ψεύτικη παθητικότητα του να υφίστασαι , ή από το να σε μεταχειρίζονται οι άλλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε ένα σχόλιο: