Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Η πρωινή έγερσις του πατρικίου


Πελάτης: (λατ. cliens) ο πλησιάζων τινά όπως ζητήσει προστασίαν, στην Αρχαία Ρώμη, ο πληβείος που σύχναζε στο σπίτι ενός πλούσιου πατρικίου (πάτρωνα) και δεχόταν τα δώρα και την προστασία του προσφέροντας ως αντάλλαγμα πολιτική υποστήριξη ή υπηρεσίες.


Οι clientes ήταν υποχρεωμένοι να παρευρίσκονται κατά την έγερση του πατρικίου τακτικά για να δούν αν έχει να τους ζητήσει κάποια εξυπηρέτηση και με αυτή την ευκαιρία μπορούσαν να του θέσουν τα δικά τους αιτήματα.

Παρακολουθώ με απορία να εξαίρεται η στάση των πολιτών που προσήλθαν να ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, όπως άλλωστε και εκείνων που είχαν συμμετάσχει στις αντίστοιχες διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, ως άκρως πολιτική, ίσως και προερχόμενη από την παράδοση συμμετοχής στα κοινά των αρχαίων ελλήνων!

Ίσως αρχαία η παράδοση, αλλά μάλλον προερχόμενη από τις συνήθειες των Ρωμαίων που διαιωνίστηκαν στη διάρκεια της Ρωμαϊκής-Βυζαντινής-Οθωμανικής κατοχής του ελλαδικού χώρου για να προσαρμοστούν στα δεδομένα της καθ' ημάς σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι, προκειμένου να έχουν την πολύτιμη εγγραφή στους καταλόγους που η εμπειρία τους λέει ότι ίσως μπορεί να εξαργυρωθεί στο μέλλον με ρουσφέτι και πάντως ότι κανείς δεν θα μπορεί να τους κατηγορήσει ότι απουσίασαν από την "πρωινή έγερση του πατρικίου".  Σε κάποια μέρη φαίνεται ότι ψήφισαν περισσότεροι κι' απ' αυτούς που ψήφισαν ΝΔ στις τελευταίες εκλογές! Πως να πας να ζητήσεις ένταξη στα μελλοντικά STAGE χωρίς να έχεις ψηφίσει;

Τέτοια καταγραφή πολιτικής τοποθέτησης με ονοματεπώνυμο έχει να γίνει από τις εκλογές του 1946 με την αποχή του ΚΚΕ, και δικαιολογημένο είναι να απορεί κανείς πως η εξέλιξη θεωρείται ομόφωνα θετική σε μια χώρα ταλαιπωρημένη από τις κατηγοριοποιήσεις και τους διαχωρισμούς των πολιτών της.

Οι διαδικασίες μαζικής συμμετοχής δεν είναι a priori δημοκρατικές όταν μάλιστα δεν έχει εδραιωθεί πουθενά η ανοικτή δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων και ταυτόχρονα αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η εξουσία ασκείται σε όφελος του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος και των συμφερόντων που αντιπροσωπεύει και όχι του λαού. Παραδοσιακά τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, ιδιαιτέρως της δεξιάς, είναι συμφυρμός μικρών ή μεγάλων συμφερόντων που συγκυριακά μόνο μπορούν να εξυπηρετήσουν τα ευρύτερα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα.

Η ιδεολογία έρχεται συνήθως ως φενάκη για να καλύψει το άθροισμα των πατρικίων που βρίσκουν στέγη μαζί με τους πελάτες τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ανθυποψήφιοι της χτεσινής αναμέτρησης με αγωνία αναζητούσαν ιδεολογικές διαφορές και κατέληξαν στην "άπορον γνώμην" ότι οι μεν θέλουν λέει να απευθυνθούν άμεσα στους κεντρώους, ενώ οι δε θέλουν πρώτα  να συμμαζέψουν το σπίτι τους...
Loading image
Click anywhere to cancel
Image unavailable

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε ένα σχόλιο:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Powered By Blogger